تصویربرداری سونوگرافی سه بعدی

اصول اولیه تصویربرداری اولتراسوند سه بعدی (سه بعدی) عمدتاً شامل روش ترکیب هندسی سه بعدی، روش استخراج کانتور عملکرد و روش مدل وکسل است. مرحله اساسی تصویربرداری اولتراسونیک سه بعدی استفاده از یک کاوشگر تصویربرداری اولتراسونیک دو بعدی برای جمع آوری مجموعه ای از تصاویر دو بعدی در یک توالی فضایی خاص و ذخیره آنها در ایستگاه کاری بازسازی سه بعدی است. رایانه بر روی تصاویر دوبعدی جمع آوری شده بر اساس قانون خاصی موقعیت مکانی را انجام می دهد و تصاویر را با هم مقایسه می کند. تصویر شکاف بین بخش های مجاور 2/12 عناصر تکمیل و صاف می شوند تا یک پایگاه داده سه بعدی تشکیل شود که پس از پردازش تصویر است و سپس ناحیه مورد نظر ترسیم می شود، بازسازی سه بعدی از طریق رایانه انجام می شود و تصویر سه بعدی بازسازی شده روی صفحه کامپیوتر نمایش داده می شود. فناوری تصویربرداری اولتراسوند سه بعدی شامل جمع آوری داده، بازسازی تصویر سه بعدی و نمایش تصویر سه بعدی است. باوم و گریوود برای اولین بار مفهوم اولتراسوند سه بعدی را در سال 1961 ارائه کردند، اما توسعه آن در 30 سال بعد نسبتا کند بود. در ده سال گذشته، با توسعه مداوم فناوری کامپیوتر و فناوری تصویربرداری اولتراسوند، فناوری تصویربرداری اولتراسوند سه بعدی از مرحله تحقیقات تجربی به مرحله کاربرد بالینی [2] منتقل شده است که می توان آن را به (1) سه بعدی ایستا: جمع آوری تقسیم کرد. تعداد معینی از تصاویر دو بعدی و سپس ساختن تصاویر گروهی سه بعدی و سپس نمایشگرهای سه بعدی مختلف که به پارانشیم اندام سه بعدی و کانال های جریان رگ های خونی سه بعدی تقسیم می شوند. (2) پویا